Verslag wedstrijd - 16

02 april 2016

Tivoli VE1 - Woenselse Boys 4-0

De dag van revanche was vandaag aangebroken. Revanche voor de erg onterechte nederlaag uit de heenwedstrijd tegen de opponent van vandaag en voor het belabberde spel van vorige week. Tijdens de uitwedstrijd bleek al dat de Tivolianen weinig te vrezen zouden hebben, maar het blijft Woenselse Boys, dus het is altijd maar afwachten wat zij uit de hoge hoed toveren. De wedstrijd was koud begonnen toen bleek dat de Tivolianen echt weinig te vrezen zouden hebben vandaag. Met de kersverse matchwinner en man of the match van het Eerste, Hakan, in de gelederen zouden vandaag doelpunten gegarandeerd moeten zijn. Hoewel Sinterklaas al een tijdje terug was, besloot de Woenselse doelman om toch nog een cadeautje te geven. Hij schoot een doeltrap bij Ferry in de voeten, die op zijn beurt bekwaam afrondde: 1-0. Voor de Boys bleek het een lastige partij te worden vandaag. Tivoli speelde niet eens echt goed, maar toch dicteerden zij eenvoudig de wedstrijd. Een kwartier na de 1-0 werd de voorsprong verder uitgebouwd. Een lange bal van Perry werd een prooi voor Hakan. Hij speelde een verdediger uit, liet de keeper met een schijnbeweging naar de grond gaan en schoot raak: 2-0. Ook bij de Vets is hij het scoren dus zeker niet verleerd. Kort voor rust had Arno de wedstrijd definitief kunnen beslissen. Maar in plaats van zelf te gaan vanaf de middenlijn besloot hij Ferry in buitenspelpositie aan te spelen, want “stel je voor dat je moe wordt.” De schade die de Tivolianen in de eerste helft hebben aangericht, viel dus nog wel mee voor de Boys. De tweede helft was een kopie van de eerste, Tivoli dicteerde het spel en de Boys kwamen er eigenlijk nauwelijks aan te pas. Het duurde ditmaal acht minuten voordat de Boyse keeper weer in de fout ging, of kwam het door het effect aan de bal? Hoe dan ook, een slappe voorzet van Arno werd door hem slecht verwerkt, waarna Hakan zijn tweede kon maken: 3-0. Een nederlaag zonder slag of stoot kan voor de Boys natuurlijk niet, dus er moest wat gebeuren. Na een, in mijn ogen, faire tackle op de bal begon het gezeik dan “eindelijk”. De scheidsrechter liet doorspelen, de keeper liep kwaad naar de zijkant en Frans stifte ondertussen binnenkant paal de 4-0 binnen. Er kwam een nieuwe doelman in, maar het commentaar bleef aanhouden en toen was het voor de leidsman na een kwartier gespeeld te hebben welletjes. Wederom hebben de Boys zich van een kant laten zien die wij ondertussen wel van ze gewend zijn. Desondanks hebben de Tivolianen zich goed gedragen en de wedstrijd op een eenvoudige manier gewonnen. Nu de maand weer met een A begint, is het duidelijk dat de competitie tegen het eind loopt. Vier wedstrijden nog om precies te zijn, te beginnen met de uitwedstrijd bij Gestel komende week. De webryder, Marc van Hout